Πιθανή λύση του μυστηρίου του Τελευταίου Δείπνου η του Μυστικού Δείπνου
της τοιχογραφίας ″L'Ultima Cena″ του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Ο Τελευταίος Δείπνος η Μυστικός Δείπνος (ιταλ. L'Ultima Cena) είναι μια τοιχογραφία του 15ου αιώνα δημιουργημένη από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι (ιταλ. Leonardo di ser Piero da Vinci) η οποία βρίσκεται στην τραπεζαρία του μοναστηριού "Παναγία της Χάριτος" (ιταλ. Santa Maria delle Grazie) στην πόλη Μιλάνο της Ιταλίας (πηγή: Wikimedia).

Παρατηρώντας τον χώρο, τα αντικείμενα, τις σκιές, τα χρώματα, τις χειρονομίες και τις εκφράσεις των απεικονιζόμενων επι της τοιχογραφίας προσώπων, παραΰστερα παίρνοντας υπόψη τα σημεία κλειδιά με την μέθοδο συναρμολόγησης παζλ απομακρύνοντας παράλληλα τα περιττά αντικείμενα άρχισε να διαμορφώνεται μια νέα και διαφορετική εικόνα.

Στο έργο "Πιθανή λύση του μυστηρίου του Τελευταίου Δείπνου η του Μυστικού Δείπνου της τοιχογραφίας – L'Ultima Cena του Λεονάρντο ντα Βίντσι" (Έκδοση: Πάσχα) απεικονίζεται μια ιστορία την οποία ίσως ήθελε να μεταλαμπαδεύσει ο Λεονάρντο ντα Βίντσι καθώς και μια πιθανή σύγχρονη λύση στους προβληματισμούς των χαρακτήρων της τοιχογραφίας.

Θεωρητική προσέγγιση της έννοιας ″Μυστικός Δείπνος″

Ο Μυστικός Δείπνος είναι μία κατάσταση στην οποία δύο η περισσότεροι ανθρώποι έχοντας την φυσική τους υπόσταση πάνω στον πλανήτη Γη μεταφέρονται σε έναν χώρο ενδεχομένως πλασματικό, εκεί έχουν την δυνατότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους με απόλυτη εχεμύθεια.

Πάσχα

Το εβραϊκό ημερολόγιο είναι ηλιοσεληνιακό, έτσι η πρώτη μέρα κάθε μήνα θεωρείται η ημέρα κατά την οποία εμφανίζεται ο μηνίσκος της νέας σελήνης. Σύμφωνα με το εβραϊκό μηνολόγιο, ο μήνας κατά την διάρκεια του οποίου η πανσέληνος συμβαίνει αμέσως μετά την εαρινή ισημερία ονομάζεται Νισάν και είναι ο πρώτος μήνας του εβραϊκού έτους. Προσομοιώνοντας σε ειδικό πρόγραμμα (Stellarium 0.15.0) τα ιστορικά γεγονότα (πηγή: Wikimedia) προκύπτει πως το έτος 33 μ.Χ. (σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο) η εαρινή ισημερία συνέβη στις 22 Μαρτίου, εντούτοις λαμβάνοντας υπόψη την παρατήρηση "Νέα Σελήνη" θεωρήθηκε πως συνέβη στις 20 του ιδίου μήνα, έτσι η αμέσως επόμενη ημέρα κατά την οποία εμφανίστηκε ο μηνίσκος της σελήνης ήταν 1η του Νισάν (21 Μαρτίου 33 μ.Χ). Επειδή η πανσέληνος απέχει από την νέα σελήνη περίπου δεκατέσσερις ημέρες η 14η του Νισάν καθιερώθηκε ως σταθερή ημερομηνία εορτασμού του Νομικού Φάσκα. Στις 14 Νισάν (3 Απριλίου 33 μ.Χ.) οι δεκατρείς συγκεντρώθηκαν με αφορμή την εορτή, ήταν η μέρα κατά την οποία τελέστηκε ο Μυστικός Δείπνος. Την ίδια ημέρα ο Ήλιος επί της ουράνιας σφαίρας βρισκόταν στην νοητή περιοχή του Κριού ενώ η Σελήνη όδευε προς την περιοχή του Ζυγού. Η αμέσως επόμενη ημέρα (4 Απριλίου 33 μ.Χ) είναι η ημέρα της σταύρωσης του Χριστού (του τεκνού της Παρθένους). Σε τρία περίπου μερόνυχτα η Σελήνη συνεχίζοντας την πορεία της διένυσε τα νοητά όρια του Ζυγού, του Σκορπιού και του Οφιούχου. Επειδή τα γεγονότα της σταύρωσης του Χριστού συνέπεσαν με τον εορτασμό της εορτής (Νομικό Φάσκα) η οποία διαρκούσε επτά η οκτώ ημέρες ενδεχομένως οι πρώτοι Χριστιανοί την μετέτρεψαν σε ανάμνηση των γεγονότων.

Ημερολόγιο έτσι όπως ενδεχομένως θα μπορούσε να διαμορφωθεί εκείνη την εποχή

Στην έκδοση "Πάσχα" απεικονίζεται αναλυτικά το ημερολόγιο έτσι όπως ενδεχομένως θα μπορούσε να διαμορφωθεί εκείνη την εποχή, κάντε κλικ στην παραπάνω εικόνα για να τη δείτε σε μεγαλύτερη ανάλυση.

Μια σύγχρονη λύση

Παίρνοντας υπόψη ότι: ένα τροπικό έτος διαρκεί 365,242196 ημέρες (πηγή: dic.academic.ru) η 31556925,735285095 δευτερόλεπτα, η διάρκεια της μίας αστρικής ημέρας είναι 86164,090530833 δευτερόλεπτα (πηγή: dic.academic.ru), ένα 24ωρο (μία μέση ηλιακή ημέρα) αποτελείται από 86400 δευτερόλεπτα. Για την διόρθωση του ημερολογιακού σφάλματος θα πρέπει να γίνει διόρθωση της διάρκειας της ηλιακής ημέρας δηλαδή η διάρκεια μίας ηλιακής ημέρας θα πρέπει να ισούται με 86457,330781603 δευτερόλεπτα, επομένως η διάρκεια του ενός δευτερολέπτου της ηλιακής ώρας των εποχών θα πρέπει να ισούται με 1,0006635507129977 δευτερόλεπτα.

Ιδανικό ημερολόγιο 13 μηνών (χωρίς δίσεκτα έτη)

Οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την δημιουργία του ιδανικού ημερολογίου 13 μηνών (χωρίς δίσεκτα έτη) είναι: στους ήδη γνωστούς 12 μήνες του χρόνου (Ιανουάριος, Φεβρουάριος, Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος, Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος, Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος) θα πρέπει να προστεθεί ο 13 μήνας ονομαζόμενος Πεντέβριος (βλέπετε το έργο "Τέσσερις πίνακες του Λεονάρντο ντα Βίντσι"). Κάθε έτος ένας μήνας με την σειρά θα πρέπει να έχει μια επιπλέον ημέρα (29 ημέρες). Οι 365 μέρες του τροπικού έτος να χωριστούν σε 5 εποχές (Φθινόπωρο - 15 Πεντεβρίου, Εποχή των βροχών - 3 Σεπτεμβρίου, Χειμώνας - 20 Νοεμβρίου, Άνοιξη - 9 Φεβρουαρίου, Καλοκαίρι - 26 Απριλίου). Η διάρκεια ενός μερόνυχτου θα πρέπει να είναι 20 ώρες, μια ώρα θα πρέπει να αποτελείται από 50 λεπτά, 1 λεπτό (της ώρας) θα πρέπει να αποτελείται από 100 δευτερόλεπτα. Η περίοδος εναλλαγής των δύο κύκλων ("κύκλος των αστρικών εποχών και μηνών" και "κύκλος των εποχών και μηνών") θα πρέπει να συγχρονίζετε με το αστρικό χρόνο και να ισούται με το χρονικό διάστημα 10 αστρικών δευτερολέπτων. Επομένως Θα πρέπει να οριστεί ως έναρξη μέτρησης του αστρικού χρόνου (ώρα 00:00:00) η Ισημερία - 20 Μαρτίου 2016 και ώρα 16:30 (μέσος χρόνος Γκρίνουιτς), η διάρκεια ενός δευτερολέπτου του ρολογιού των 20 ωρών (για την αστρική ώρα) θα πρέπει να ισούται με 0,86164090530833 δευτερόλεπτα (κατά προσέγγιση) ενώ η διάρκεια ενός δευτερολέπτου του ρολογιού των 20 ωρών (για την μέση ηλιακή ώρα) θα πρέπει να ισούται με 0,86457330781603 δευτερόλεπτα (κατά προσέγγιση).
Για τις εργασιακές ανάγκες η διάρκεια ενός δευτερολέπτου του ρολογιού των 20 ωρών (για την μέση ηλιακή ώρα) θα πρέπει να ισούται με 0,86400002 δευτερόλεπτα (κατά προσέγγιση), ενώ θα πρέπει να οριστεί ως έναρξη μέτρησης των μέσων ηλιακών ημερών ημέρα Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016 (σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο).

Το ζευγάρι του μερόνυχτου: κάθε μέρα με την σειρά μία από τις πέντε εποχές του “κύκλου των αστρικών εποχών και μηνών” συναντιούνται με την τρέχων εποχή του “κύκλου των εποχών και μηνών” και αποτελούν το δυνητικό ζευγάρι του μερόνυχτου. Έτσι οι ημέρες της πεντομάδας αντιστοιχούν σε: Δευτέρα (αστρικό Φθινόπωρο), Τρίτη (αστρικό Καλοκαίρι), Τετάρτη (αστρική Άνοιξη), Πέμπτη (αστρικός Χειμώνας), Παρασκευή (αστρική Εποχή των βροχών).

Όρια μεταξύ των 13 ζωδιακών αστερισμών επί της εκλειπτικής

Για τον καθορισμό των ορίων μεταξύ των 13 ζωδιακών αστερισμών επί της εκλειπτικής πρέπει να παρθεί υπόψη ότι:

1. Η εκλειπτική είναι η νοητή γραμμή που διαγράφει ο Ήλιος στην ουράνια σφαίρα, καθώς αυτός αλλάζει θέση στον ουρανό κατά τη διάρκεια ενός έτους.
2. Οι 13 αστερισμοί που βρίσκονται επί της εκλειπτικής γραμμής με την σειρά είναι: Αιγόκερως, Υδροχόος, Ιχθύες, Κριός, Ταύρος, Δίδυμος, Καρκίνος, Λέων, Παρθένος, Ζυγός, Σκορπιός, Οφιούχος, Τοξότης.

Τότε για των καθορισμό των ορίων ενός από τους 13 αστερισμούς θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν δύο κάθετες νοητές γραμμές για κάθε όριο. Η πρώτη κάθετη νοητή γραμμή από τελευταίο ουράνιο σώμα του γειτονικού κατά σειρά αστερισμού προς την νοητή γραμμή που διαγράφει ο Ήλιος στην ουράνια σφαίρα και η δεύτερη κάθετη νοητή γραμμή από το πρώτο κατά σειρά ουράνιο σώμα του αμέσως επόμενου αστερισμού προς την νοητή γραμμή που διαγράφει ο Ήλιος στην ουράνια σφαίρα. Η χρονική στιγμή κατά την οποία ο Ήλιος θα βρίσκεται στην μέση του τμήματος ο οποίος έχει προκύψει πάνω στην εκλειπτική (ecliptic of "date") αποτελεί το τέλος του ενός και αρχή του επόμενου.
Εξαίρεση Α:
Στην περίπτωση που τα όρια του αστερισμού λόγο της έκτασης του επί της ουράνιας σφαίρας εισέρχονται στη περιοχή του γειτονικού αστερισμού, τότε θεωρείτε ως ουράνιο σώμα του αστερισμού από το οποίο θα πρέπει να τραβηχτεί η νοητή κάθετη γραμμή προς την γραμμή που διαγράφει ο Ήλιος στην ουράνια σφαίρα εκείνο με το οποίο σχηματίζετε το ελάχιστο δυνατό τμήμα μεταξύ των δύο παράλληλων γραμμών χωρίς να παραβιάζετε το τμήμα επί της εκλειπτικής του γειτονικού αστερισμού.
Εξαίρεση Β:
Ιδικά για τον καθορισμό των ορίων των δύο αστερισμών “Σκορπιός” και “Οφιούχος” θα πρέπει να πραγματοποιηθεί ιδική διαδικασία. Σε πρώτη φάση οι αστερισμοί “Σκορπιός” και “Οφιούχος” να θεωρηθούν ως ένας αστερισμός και να οριστούν τα ώρια του με την διαδικασία της εξαίρεσης Α. Στην δεύτερη φάση η μέση του τμήματος που αντιστοιχεί στο αστερισμό επί της εκλειπτικής να θεωρηθεί το τέλος του ενός και αρχή του δεύτερου.

Ισότητα μεταξύ των 13

Παίρνοντας υπόψη ότι: ένα αστρικό έτους (Sidereal orbit period) διαρκεί : 365,256366004 ημέρες (πηγή: Wikimedia) η 31558150,0227456 δευτερόλεπτα.

Αν υποθέσουμε:

1. Ότι δημιουργία των ορίων μεταξύ των 13 ζωδιακών αστερισμών επί της εκλειπτικής (ecliptic of "date") δεν επιφέρει την ισότητα μεταξύ τους.
2. Ότι οι 13 απεικονιζόμενοι χαρακτήρες επί της τοιχογραφίας αντιπροσωπεύουν τους 13 ζωδιακούς αστερισμούς.

Τότε για την δημιουργία της ισότητας μεταξύ των 13 χαρακτήρων πρέπει να χωριστεί το αστρικό έτος (Sidereal orbit period) στο εξής ονομαζόμενος “κύκλος των αστρικών εποχών και μηνών” σε 5 αστρικές εποχές και 13 αστρικούς μήνες. Έτσι οι 5 αστρικές εποχές με την σειρά είναι “Καλοκαίρι, Άνοιξη, Χειμώνας, Εποχή των βροχών, Φθινόπωρο” και οι 13 αστρικοί μήνες “Δεκέμβριος, Νοέμβριος ,Οκτώβριος, Σεπτέμβριος, Αύγουστος, Ιούλιος, Πεντέβριος, Ιούνιος, Μάιος, Απρίλιος, Μάρτιος, Φεβρουάριος, Ιανουάριος”. Σε αντίθεση με τον “κύκλο των αστρικών εποχών και μηνών” ο “κύκλος των εποχών και μηνών” εμπεριέχει και αυτός 5 εποχές και 13 μήνες αλλά με αντίθετη σειρά. Για την σωστή λειτουργία του συστήματος οι δύο προαναφερθέν κύκλοι πρέπει να κινούνται μεταξύ τους με αντίθετή φορά και ως σημείο αρχικού συγχρονισμού μεταξύ τους να θεωρηθεί η μέση του έτους κάθε κύκλου ενώ οι πέντε εποχές του χρόνου να αποτελούν πέντε ίσα τμήματα του. Συγκεκριμένα για τον “κύκλο των αστρικών εποχών και μηνών” σημείο του συγχρονισμού είναι η αλλαγή της εποχής “Φθινόπωρο” σε εποχή “Καλοκαίρι” ενώ για τον “κύκλο των εποχών και μηνών” είναι η αλλαγή της εποχής “Καλοκαίρι” σε εποχή “Φθινόπωρο”

Ως αποτέλεσμα ο “κύκλος των εποχών και μηνών” και ο “κύκλος των αστρικών εποχών και μηνών” εμπεριέχουν από 13 χαρακτήρες έκαστος. Κάθε συγκεκριμένη χρονική στιγμή αντιστοιχεί σε έναν από τους δύο χαρακτήρες ένας του κύκλου των “εποχών και μηνών” και ένας του κύκλου των “αστρικών εποχών και μηνών”. Η περίοδος εναλλαγής των δύο κύκλων (κύκλος των “εποχών και μηνών” και ο κύκλος των “αστρικών εποχών και μηνών”) ισούται με 10 αστρικά δευτερόλεπτα.

Έναρξη λειτουργίας του συστήματος.

Τότε ως ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του συστήματος ορίζεται ημέρα Κυριακή 20 Μαρτίου 2016 (σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο) και ώρα 18:30:00 GMT+0200 η 1458491400000 χιλιοστά του δευτερολέπτου (milliseconds) που έχουν παρέλθει από την 1 Ιανουαρίου του 1970 και ώρα 00:00:00 GMT+0000 η ημέρα Παρασκευή, 24 Μαρτίου έτους 1 και μέσο ηλιακή ώρα 15:20:83. Εντούτοις αναμένονται μικρές αποκλίσεις στις μετρήσεις λόγω διαφόρων παραγόντων.

13

Παίρνοντας υπόψη τα έργα:

1. Ο Άγιος Ματθαίος και ο Άγγελος (ιταλικά: San Matteo e l’ Angelo) του Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο (Michelangelo Merisi da Caravaggio) - έτος 1602 (πηγή: Wikimedia Commons).
2. Ο Άγιος Ιωάννης Ευαγγελιστής (ιταλικά: San Giovanni evangelista) του Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο (Michelangelo Merisi da Caravaggio) - Scuola italiana - XVII (πηγή: Wikimedia Commons).
3. Ο Άγιος Πέτρος (ιταλικά: San Pietro) του Σιμόνε Μαρτίνι (Simone Martini) - έτος 1326 (πηγή: Wikimedia Commons).
4. Ο Άγιος Σίμων (ισπανικά: San Simón) του Χοσέ Ριμπέρα (José de Ribera) - έτη 1630–1635 (πηγή: Wikimedia Commons).
5. Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης (αγγλικά: The Apostle Judas Thaddaeus) του Άντονι βαν Ντάικ (Anthony van Dyck) - έτη 1619–1621 (πηγή: Wikimedia Commons).
6. Ο Απόστολος Ιάκωβος (ισπανικά: Santiago el Mayor) του Χοσέ Ριμπέρα (José de Ribera y Cucó) - έτος 1634 (πηγή: Wikimedia Commons).
7. Η Παγκόσμια γνώμη (ιταλικά: Giudizio universale) του Μικελάντζελο ντι Λοντοβίκο Μπουοναρότι Σιμόνι (Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni) - έτη 1535–1541 (πηγή: Wikimedia Commons).
8. Ο Άγιος Θωμάς (ιταλικά: San Tommaso) του Τζιοβάνι Μπατίστα Πιατσέττα (Giovanni Battista Piazzetta) - ιδιωτική συλλογή (Βενετία, 13 Φεβρουαρίου 1683 - Βενετία, 29 Απριλίου 1754) (πηγή: Wikimedia Commons).
9. Το άγαλμα του Αγίου Βαρθολομαίου (γαλλικά: Statue de Saint-Barthélemy) του Πιερ Λε Γκρος του νεώτερου (Pierre Le Gros le jeune) - έτη 1705–1712 (πηγή: Wikimedia Commons).
10. Ο Άγιος Φίλιππος (αγγλικά: St. Philip) του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς (Peter Paul Rubens) - έτη 1611–1612 (πηγή: Wikimedia Commons).
11. Το Άγαλμα του Ιακώβου Μικρού στον άγιο Ιωάννη του Λατεράνου (ιταλικά: Statua di Giacomo il Minore l'apostolo) του Άντζελο ντε Ρόσι (Angelo De Rossi) - έτη 1705–1711 (πηγή: Wikimedia Commons).
12. Η Ιερή Εικόνα: Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος (πηγή: Wikimedia Commons).
13. Ο Άγιος Ματθίας (ιταλικά: Saint Matthias) του Σιμόνε Μαρτίνι (Simone Martini) - έτος 1317 (πηγή: Wikimedia Commons).

Για να μην δημιουργηθεί ποτέ ξανά μια παγκόσμια λάθος γνώμη ("λάθος γνώμη" στα ιταλικά: giudizio erroneo) με τις ίδιες η παρόμοιες συνέπειες όπως απεικονίζεται στο έργο “Η Παγκόσμια γνώμη” (ιταλικά: Giudizio universale) του Μικελάντζελο ντι Λοντοβίκο Μπουοναρότι Σιμόνι (ιταλικά: Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni) οι αντιστοιχίες είναι:

1. Απόστολος Θωμάς - μήνας Ιανουάριος - ζωδιακός αστερισμός Ιχθύες
2. Απόστολος Ιάκωβος ο Μικρός - μήνας Φεβρουάριος - ζωδιακός αστερισμός Υδροχόος
3. Απόστολος Ματθαίος - μήνας Μάρτιος - ζωδιακός αστερισμός Οφιούχος
4. Απόστολος Πέτρος - μήνας Απρίλιος - ζωδιακός αστερισμός Κριός
5. Απόστολος Φίλιππος - μήνας Μάιος - ζωδιακός αστερισμός Παρθένος
6. Απόστολος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής - μήνας Ιούνιος - ζωδιακός αστερισμός Αιγόκερως
7. Χριστός - μήνας Πεντέβριος - ζωδιακός αστερισμός Ζυγός
8. Απόστολος Ματθίας - μήνας Ιούλιος - ζωδιακός αστερισμός Ταύρος
9. Απόστολος Ιάκωβος - μήνας Αύγουστος - ζωδιακός αστερισμός Σκορπιός
10. Απόστολος Ιούδας ο Ισκαριώτης - μήνας Σεπτέμβριος - ζωδιακός αστερισμός Καρκίνος
11. Απόστολος Βαρθολομαίος - μήνας Οκτώβριος - ζωδιακός αστερισμός Δίδυμος
12. Απόστολος Ανδρέας - μήνας Νοέμβριος - ζωδιακός αστερισμός Λέων
13. Απόστολος Σίμων ο Κανανίτης - μήνας Δεκέμβριος - ζωδιακός αστερισμός Τοξότης